Wilk mackenzie, wilk kanadyjski (Canis lupus occidentalis) – podgatunek wilka występuje w Kanadzie na obszarze Terytoriów Północno-Zachodnich, Jukonu, Kolumbii Brytyjskiej, Alberty i Saskatchewan oraz na Alasce. Prawdopodobnie największy podgatunek wilka szarego (waga do 80 kg, rekord 105 kg)^{[potrzebne źródło]}, wytworzył wiele form wielkościowych na obszarze zachodniej Kanady i Alaski. Barwa sierści zmienna, najczęściej kremowa, szara aż do czarnej z ciemniejszym nalotem na grzbiecie. Reintrodukowany do Yellowstone i Idaho w 1995 roku. Legalne polowania na terenie Alaski i części Kanady.
W ramach wilka mackenzie wyróżnia się (formy geograficzne):

• dużego wilka mackenzie (C. l. o. occidentalis) – forma typowa, zamieszkuje dolinę wzdłuż rzeki Mackenzie na obszarze Terytoriów Północno-Zachodnich, Jukonu i Alberty. Największa z form geograficznych wilka mackenzie (patrz. wyżej).
• wilka północnokanadyjskiego (C. l. o. mackenzie) – średniej wielkości, barwa sierści od czarnej do białawej. Występuje wzdłuż arktycznego wybrzeża Kanady (wschodnie obszary Terytoriów Północno-zachodnich, na wschód od rzeki Mackenzie oraz na południe od Wielkiego Jeziora Niedźwiedziego).
• wilka alaskańskiego (C. l. o. pambasileus) – jeden z większych wilków, występuje na terenie całej Alaski, prócz arktycznego wybrzeża. Ubarwienie zmienne od szarawego po czarne.
• wilka brytyjsko-kolumbijskiego (C. l. o. columbianus) – jeden z największych form wilka, blisko spokrewniony z innymi wilkami mackenzie. Zamieszkuje obszary leśne w stanie Kolumbia Brytyjska. Maść szara po czarną, ciemniejsze osobniki są zawsze większe. Średnia waga około 60–70 kg.
• wilka tundrowego (C. l. o. tundrarum) – zamieszkuje tundrę na terenie Alaski, duży, maść kremowo-biała z odcieniem szarości. 
• Zdjęcia wilka kanadyjskiego: